- dichina
- кір. дзічынадичь; мясо дикого кабана
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
declinarsi — de·cli·nàr·si v.pronom.intr. 1. TS gramm. di sostantivo, aggettivo, pronome o articolo: flettersi secondo lo schema della propria declinazione 2. OB LE di rilievo, corso d acqua, ecc.: scendere verso il basso, declinare: la valle | che tra l un… … Dizionario italiano
dichinare — di·chi·nà·re v.intr. (avere) LE declinare: ma vedi già come dichina il giorno (Dante) {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII sec. ETIMO: lat. declināre, v. anche declinare … Dizionario italiano
giorno — / dʒorno/ s.m. [lat. tardo diurnum (tempus ), dall agg. diurnus giornaliero , der. di dies giorno ]. 1. a. [spazio di 24 ore compreso tra una mezzanotte e l altra: mese di ventotto g. ; l ultimo g. del mese ; g. festivo ; g. feriale ] ▶◀ (lett.)… … Enciclopedia Italiana